Nazwy pyszczaków – cz. I – Aulonocara
Nazwy gatunkowe pyszczaków – Aulonocara
W hodowli FishMagic każdy człon nazwy pyszczaka jest pisany z dużej litery – jak Imię i Nazwisko 😊.
Tak było za życia założyciela i tą „tradycję” podtrzymujemy.
Jak to jest z tymi nazwami?
Pierwszy człon nazwy zawsze oznacza grupę gatunkową, drugi odmianę, a ostatni człon nazwy ujęty apostrofem to zawsze nazwa lokalizacji (często zatoki) w jeziorze Malawi.
Warto zauważyć, że nazwy gatunków ryb z jeziora Malawi często odnoszą się do osób, które brały udział w badaniach lub odkryciach związanych z danym gatunkiem i do miejsca gdzie dany gatunek został odnaleziony.
My zwyczajowe nazwy pokoleń hodowlanych podajemy w cudzysłowie.
AULONOCARA
Typowy słownik https://translate.google.pl/?hl=pl nie daje żadnego sensownego tłumaczenia, natomiast źródło jakie znalazłem (https://cichlidae.com/article.php?id=79 ) mówi, że:
Rodzaj Aulonocara bierze swoją nazwę od greckiego słowa AULOS oznaczającego „flet” i KARA oznaczającego „głowę” – odnosi się to do dość oczywistych dziur obecnych w głowach tych ryb, które są zakończeniem przesadnych kanałów czuciowych.
Przedstawicielem tego gatunku jest AULONOCARA AUDITOR, która ma specyficzną nazwę z łaciny i angielskiego, tj. Auditor czyli „słuchacz” i odnosi się do rozszerzonych akustycznych kanałów czuciowych obecnych u tego gatunku.
Jak dla mnie ma to sens. Z moich obserwacji wynika, że ryby te są bardzo wrażliwe na hałas, natychmiast reagują na gwałtowne ruchy, a nawet wyczuwają obecność i nastawienie człowieka…
Temperament
Wszystkie Aulonocary są pyszczakami o spokojnym temperamencie. Ich łagodne zachowanie pozwala na to aby trzymać je z innymi łagodnymi gatunkami ryb, między innymi cała grupa Haploromisów. Wymagają jednak stosunkowo dużego akwarium, aby zapewnić im odpowiednią przestrzeń i uniknąć agresji między osobnikami (samcami). Obecność Mbuny w akwarium z Aulonocarami może powodować słabsze wybarwienie samców i zatracenie ich naturalnych zachowań.
Najpopularniejsze barwne Aulonocary to te trzy grupy gatunkowe:
Jacobfreibergi
Lwanda
Stuartgranti
Aulonocara Jacobfeibergi
fot. Aulonocara Jacobfreibergi 'Tsano Rock’ sp. Yellow Select
Jacofreibergi jako nazwa gatunkowa została nadana na cześć niemieckiego hodowcy ryb akwariowych; Heinz Jacob Freiberg. Freiberg był znany ze swojego wkładu w hodowlę pielęgnic z Jeziora Malawi, a w szczególności za hodowlę i propagację tego gatunku.
Nazwa „Jacobfreibergi” została po raz pierwszy użyta w literaturze naukowej w 1984 roku przez Petera Trewavasa, brytyjskiego ichtiologa, który opisał ten gatunek. Od tamtej pory Aulonocara Jacobfreibergi stała się jednym z najbardziej popularnych gatunków pielęgnic w akwarystyce, szczególnie ze względu na swoje ciekawe ubarwienie.
W jeziorze Malawi Aulonocara jacobfreibergi występuje głównie w rejonach kamienistych i skalistych brzegów, a nie w toni wodnej. W naturze, te ryby żyją wśród kamieni i groty z kamieni, gdzie szukają schronienia przed drapieżnikami i szukają pokarmu.
Wygląd – SAMCE
Ubarwienie w naturze najczęściej pomarańczowo-niebieskie; górna część tułowia „pokryta” żółtym lub pomarańczowym kolorem, niczym obsypane pigmentem w proszku. Wyraźna błękitna/ kobaltowa obwódka płetwy grzbietowej. Korpus niebiesko-seledynowy z wyraźnymi pionowymi pasami przeważnie grube pasy 7-8 sztuk. Warianty hodowlane często przechodzą w czerwienie tak jak popularna A. J. Eureka – powstała na skutek podawania pokarmów z astaksantyną i zgrabnej selekcji wielopokoleniowej.
Samice
Smukłe o wydłużonej sylwetce, głowa tych ryb również bardziej wydłużona od innych gatunków Aulonocar. Wyraźne pionowe pasy i czasami końcówki płetw w delikatnym kolorze na podobieństwo samców (zwłaszcza płetwa odbytowa np. A. J. ‘Otter Point’).
ZACHOWANIE
W akwarium, w którym są trzymane Aulonocara jacobfreibergi, ważne jest zapewnienie odpowiedniej ilości dekoracji, takich jak kamienie, skały i jaskinie, aby zapewnić im odpowiednie siedlisko. W ten sposób ryby będą mogły się ukrywać, eksplorować swoje terytorium i czuć się bezpiecznie.
Aulonocara Lwanda
fot. Aulonocara Lwanda „RED”
Aulonocara Lwanda to odmiana relatywnie rzadka i odkryta w późnych latach 90-tych XX wieku. Lwanda może przypominać swoim kształtem i ubarwieniem jeden z gatunków Jacofreibergi – A. J. ‘Undu Reef’ sp. Mamelela.
Nazwa Lwanda może wywodzić się od nazwy co najmniej dwóch wiosek zlokalizowanych w Tanzanii, gdyż u wybrzeży tego Państwa Afryki można spotkać popularny gatunek Aulonocara Lwanda ‘Hai Reef’. Jedna z wiosek „Lwanda” położona jest w dystrykcie Sengerema w regionie Mwanza, na północnym zachodzie kraju, w pobliżu brzegów Jeziora Wiktorii.
Drugie miejsce o tej samej nazwie jest wioska „Lwanda” w dystrykcie Mbeya, w południowo-zachodniej Tanzanii, niedaleko granicy z Zambią. Lepiej jest podchodzić ostrożnie do kojarzenia A. Lwanda z nazwą miejscowości w Tanzanii…
Wygląd – SAMCE
Odmiana Lwanda charakteryzuje się bardzo intensywnymi i jaskrawymi kolorami. Dominujący kolor to ciemno fioletowy.
Samce pokoleń hodowlanych mogą posiadać dużo czerwonego koloru w okolicach głowa–korpus i na płetwach (najczęściej obrzeża płetwy brzuszne, ogonowe i grzbietowa).
Charakterystyczne dla nich jest kształt pyska zadartego do góry, delikatny łuk górnej szczęki, ala „Zadarty nosek” i weloniaste, ostro zakończone płetwy – także z obwódką płetwy grzbietowej;
– w populacjach dzikich obwódka najczęściej żółta,
– w pokoleniach hodowlanych w zależności od selekcji pokarmu, obwódka: pomarańczowa / różowa / czerwona.
SAMICE
Samice jak na Aulonocary mają także weloniaste płetwy, a szczególnie te ogonowe są ostro zakończone. Te samice Aulonocary zawsze się odróżnić od innych samic Auloncar. Otwory gębowe samic są bardzo pojemne, przez co ilość narybku może bardzo zaskoczyć 😊
ZACHOWANIE
Podobnie jak u Aulonocara jacobfreibergi, ważne jest zapewnienie odpowiedniej ilości dekoracji, takich jak kamienie, skały i jaskinie, aby zapewnić im odpowiednie siedlisko.
Z moich obserwacji wynika, że w warunkach hodowlanych chętnie pływa w toni.
Aulonocara Stuartgranti
fot. Aulonocara Stuartgranti 'Chilumba’
Podgatunek Stuartgranti kryje za sobą ogromną ilość barwnych Aulonocar, wystarczy spojrzeć na grafiki tutaj: http://www.malawi.si/DistributionMaps/Aulonocara/Aulonocara%20stuartgranti%20group/index.html
Nazwa gatunku Aulonocara STUARTGRANTI
Można domniemać, że ta nazwa została przyjęta na cześć znanego i zasłużonego brytyjskiego eksportera ryb z jeziora Malawi – Stuart’a M. Grant’a, żyjącego i zmarłego w Kambiri Point. Do dziś istnieje firma eksportowa Stuart M. Grant Limited
Źródło: http://www.cichlidnews.com/issues/2008jan/smg.html
Stuart M. Grant Limited specjalizuje się w zbieraniu, hodowli, utrzymaniu, pakowaniu i eksportowaniu ryb. Posiadając duże kompleksy hodowlane i zaplecze logistyczne, firma dostarcza pielęgnice do różnych części świata, aby zaspokoić potrzeby akwarystów i hodowców ryb.
Ponadto, firma Stuart M. Grant Limited oferuje także usługi turystyczne związane z jeziorem Malawi. Organizuje wycieczki dla pasjonatów akwarystyki i miłośników przyrody, zapewniając im możliwość zwiedzania jeziora, obserwacji ryb w naturalnym środowisku i nurkowania z pielęgnicami.
Działalność firmy Stuart M. Grant Limited przyczyniła się do rozwoju hobby akwarystycznego, rozpowszechnienia pielęgnic z jeziora Malawi na całym świecie oraz promocji turystyki akwarystycznej w regionie jeziora Malawi.
Pierwsze zastosowanie nazwy – Dwa różne źródła podają, że:
– nazwa „Stuartgranti” została po raz pierwszy użyta w literaturze naukowej w 1980 roku przez Adrianus Franciscus Johannes Marinus Maria „Ad” Konings’a, niderlandzkiego ichtiologa, który opisał ten gatunek.
– nazwa „Aulonocara stuartgranti” została opisana i nazwana po raz pierwszy przez niemieckiego ichtiologa Dietricha Stauffera w 1981 roku. Stauffer opublikował opis gatunku w czasopiśmie naukowym „Bulletin of the British Museum (Natural History), Zoology Series”.
Wygląd – SAMCE
Większość Struartgranti jest niebieska. Charakterystyczna biała kreska na płetwie grzbietowej i wyraźne pionowe pasy. Dodatkiem do koloru niebieskiego może być kolor żółty, pomarańczowy i czerwony; np. żółty/czerwony kolor bezpośrednio za głową, żółty/pomarańczowy kolor brzucha, etc.
Samice
Samice są mniej kolorowe ale wciąż dobrze się prezentują dzięki wyraźnym pionowym pasom i pływają ze stoickim spokojem. U odmiany z grupy MALERI zdarzają się samice z żółtym pigmentem skóry, u odmian gdzie samce posiadają kolor czerwony także samice mogą mieć lekko zaczerwieniony korpus.
ZACHOWANIE
Są to Aulonocary spokojne, w warunkach hodowlanych pływają swobodnie w toni; nastroszone samce i „lewitujące” samice. W zależności od indywidaulnego temperamentu samca, potrafi być bardzo niebezpiecznie w okresie tarła – wtedy samiec gotowy do kopulacji spycha wszystkie osobniki w jeden róg akwarium, aż nie zaspokoi swoich żądzy.
W NATURZE:
Aulonocara Stuartgranti najczęściej występuje w strefie bentosu, czyli na dnie jeziora. Preferuje piaszczyste lub żwirowe podłoże, gdzie może szukać pożywienia i ukrywać się przed drapieżnikami. W naturze żyje wśród skał, kamieni i innych przeszkód na dnie jeziora, gdzie tworzy swoje terytorium i broni go przed innymi rybami.
A. Stuartgranti zazwyczaj nie pływa swobodnie w toni wodnej. Jednakże, ryby te mogą czasami przepływać w otwartej przestrzeni, szczególnie w okresie tarła, kiedy to samce prezentują swoje piękne ubarwienie i próbują przyciągnąć uwagę samic.
Żółte Stuartgranti – czyli Aulonocary z małą ilością koloru niebieskiego
fot. Aulonocara Baenschi „Benga” 'Nkhomo Reef’
Żółte Aulonocaray, to przede wszystkim:
– A. Baenschi Benga i kilka fenotypów z rodziny Maleri, czyli odmiany pochodzące z okolic wyspy ‘Maleri’, położone w południowo – zachodniej części jeziora Malawi.
– A. „BLUE NEON” czy tzw. „USISYA”
Pod popularnym określeniem „Blue Neon” można znaleźć kilkanaście odmian rozproszonych prawie w całym jeziorze Malawi, charakteryzują się żółtym korpusem, a wszystko dookoła, czyli płetwy i głowa niebieskie.
„Usisya” odnosi się do jednego konkretnego fenotypu pochodzącego zamieszkującego plażę ‘Usisya Bay’ w środkowej części zachodniego wybrzeża Malawi – różnica w stosunku do Blue Neon moim zdaniem niewielka…
Mam nadzieję, że lektura się podobała i oczekujcie kolejnego tekstu o Non-Mbuna i Mbuna 😉